Gibraltar i Ceuta

No i poszliśmy w końcu na te małpy! Razem z Klaudią skorzystaliśmy z możliwości samochodowej objazdowej wycieczki z przewodnikiem po całej górze i zobaczyliśmy przy okazji jaskinie, tunele z II Wojny i fajne panoramy Gibraltaru. Ale małpy i tak były najlepsze :) Łaziły sobie wszędzie, wskakiwały na samochody, raz nawet nasz kierowca sprzątnął sobie jedną z przedniej szyby przy pomocy wycieraczek. Rysia generalnie niewiele poza małpami obchodziło: jak weszliśmy do jaskini, to co parę minut powtarzał „Idziemy do mamp tyjaś!”, z kolei w tunelu: „Idziemy dajej!”. Zresztą zdjęcia mówią same za siebie :)

Małpa to ta na pierwszym planie

"Nooo...to rozumiem! Jeszcze tylko drinia i mamy wakacje!"

Z Gibraltaru zwinęliśmy się ekspresowo, bo sielską wycieczkę po ogrodzie botanicznym (podejście drugie), którą zrobiliśmy sobie po powrocie od małp, przerwał telefon od statku, że za 15 minut wypływają. Wzięliśmy więc po dziecku (dziecka zabrakło tylko dla Klaudii, ale ona niańczyła Rycha przez cały dzień, więc i tak mogła już mieć dosyć) i biegusiem na umówione schodki, do pontonu. Pływanie pontonem mamy już obcykane - Rysiek, jak dzisiaj zobaczył, że znów wsiadamy, szeroko się uśmiechnął :).

Wychodząc z Gibraltaru byliśmy przekonani, że płyniemy do Tangeru, ale po kilku minutach okazało się, że Armator się rozmyślił i mamy płynąć... gdzieś indziej :) Udało się na szybko załatwić Ceutę, która byłą tak samo blisko i właśnie teraz stoimy w tej dziwacznej hiszpańsko-afrykańskiej krainie. Gadają po hiszpańsku, wyglądają po hiszpańsku (nie licząc muzułmanek), budują się po hiszpańsko-arabsku, a temperaturę mają polską, chociaż jak chciałam Ryśkowi założyć czapkę na wieczorny spacer, to usłyszałam od Męża: „Czapkę?! W AFRYCE?!”
To mu zdjęłam...